Alarm

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
Kitty en de man gooien de bal over. Kitty stapt na elke worp een stuk achteruit. De man mikt de bal feilloos in een grote boog. Uit een kamer komt met veel kabaal een boze man. Hij heeft de deurklink in zijn hand en zwaait deze dreigend naar het hoofd van de man. De man zwaait zijn vuist naar de boze man. Kitty pakt zijn handen en neemt de man mee naar een stoel. De verpleger sluit de boze man op.
“Dat was schrikken,” zegt Kitty.
“Ja,” zegt de man. “Ben je geschrokken?”
“Poeh, best wel,” zegt Kitty.
“Dat jongetje daar was heel brutaal,” zegt de man.
“Nou! Maar jij gooit goed met die bal,” zegt Kitty.
De man kijkt Kitty niet begrijpend aan.
“Ik kom gauw weer bij je op bezoek,” zegt Kitty.
“Zeker!” zegt de man.
Kitty zit aan tafel met een vrouw een deuntje te fluiten. Een man wordt wakker en komt uit zijn hoekje. Hij loopt naar de computer en kijkt op het scherm.
“Ging hier het alarm?” vraagt de man. “O nee, het gaat over Bea. Of zeg je Be-Ha?”
“BH?” zegt Kitty, “dan ben jij zeker meneer Onderbroek.”
De man lacht. “Laat dat meneer maar weg,” zegt hij. “Maar waarom zing je niet het volkslied voor deze mensen?”
“Om eerlijk te zijn ken ik het niet,” zegt Kitty.
“Ik ken het ook niet. U moet maar eens informeren bij de instanties,” adviseert de man.