Alles kan

De vrouw in de rolstoel kijkt Kitty glimlachend aan. Kitty trekt een verbaasd gezicht. De vrouw trekt eenzelfde gezicht. Kitty lacht en de vrouw spiegelt dat gezicht. Dan kijkt Kitty ondeugend en de vrouw doet hetzelfde.
De vrouw aan tafel zegt: “jullie begrijpen elkaar.”
“Dat komt omdat we allebei dames zijn,” zegt Kitty.
“Zíj is een dame,” zegt de vrouw. “Jíj bent iets anders. Een man.”
“Een man in een jurk,” zegt Kitty.
“Alles kan,” zegt de vrouw. Ze kijkt Kitty streng aan. “Moet jij niet werken?”
“Mijn werk is liedjes voor jullie zingen,” zegt Kitty.
“Dat is geen werk,” zegt de vrouw. “Alleen als je er geld voor krijgt.”
“Ik krijg wel geld, een kwartje,” zegt Kitty.
“Dat is niet veel,” zegt de man naast haar. “Dat spoel je zo door de wc.”
“Het is meer dan een ons,” zegt Kitty.
“Een ons is weinig,” zegt de man. “Ga maar eens op de weegschaal staan. Dat is meer dan 250 gram.”
Kitty pakt een potje zoetstof en leest: “125 gram. Kijk maar!”
De vrouw kijkt in het potje. “Dat is wit poeder. Het potje weegt 125 gram. Dat poeder weegt niks.”
“Net als sneeuw,” zegt Kitty.
“Ja,” zegt de vrouw. “Zo ziet het er wel uit.”
Kitty geeft de vrouw een knuffel. “Was het een goeie?”
“Oefening baart kunst,” zegt de vrouw. Kitty knuffelt de vrouw nogmaals.
“Ja! Dat was een goeie,” zegt de vrouw.