Bedbewoner

Op de gang kijkt de vrouw Kitty verwachtingsvol aan.
“Ga je met me mee?” vraagt Kitty. “Dan kunnen we samen Annie helpen.”
De vrouw knikt en loopt mee de slaapkamer in.
De vrouw begint direct met het opruimen van de kamer terwijl Kitty zingt. Bij het opruimen vindt ze een clownspop en zet deze bij de vrouw op het bed.
“Die lijkt op mij!” zegt Kitty verrast. De vrouw kijkt Kitty aan en glimlacht. Dan draait ze zich om en zoekt een nieuw klusje.
De vrouw zet de stoelen recht en Kitty zingt een lied. Dan raapt de vrouw een paar schoenen van de vloer en zet ze op het bed bij de voeten van de vrouw. Hierna stopt ze de vrouw op bed zorgvuldig in.
“Nu nog een lied voor jou om je te bedanken,” zegt Kitty tegen de vlijtige vrouw.
De vrouw knikt en glimlacht. Na een knuffel loopt ze met Kitty mee naar een andere slaapkamer. Ze ziet dat daar haast geen spullen staan en loopt weg.
“O, daar ben je weer!” zegt de vrouw op bed.
“Jazeker,” zegt Kitty, “en ik heb ook iemand bij me.” Kitty laat de vrouw de speelgoedkikker zien.
“O maar daar ben ik bang voor!” zegt de vrouw.
“Deze bijt niet,” zegt Kitty.
“Ze bijten soms wel,” zegt de vrouw. “Het was een blauwe. Toen ik ging zwemmen.”
“Dan ga ik die kikker gauw naar buiten brengen,” zegt Kitty.
“Daar hoort ‘ie,” zegt de vrouw. “Ik vind het zó eng!”
Om het goed te maken zingt Kitty met de vrouw en dan is ze weer vrolijk.
“Dank je wel, god,” zegt de vrouw.