Boem

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
De vrouw zwaait naar Kitty.
“Wat ben je mooi,” zegt de vrouw.
“En jij bent ook mooi!” zegt Kitty.
“Iedereen is mooi,” zegt de vrouw.
“Dat is zo,” zegt Kitty. “En we zien er ook nog slim uit want we hebben allemaal een bril.”
“Jij hebt ook een bril,” zegt de vrouw en knijpt in Kitty’s neus.
“Ja vind je die niet te dik?” vraagt Kitty.
“Dat valt wel mee,” zegt de vrouw en ze zingt samen met Kitty ‘o, wat ben je mooi’.
“Jij moet meezingen!” roept ze naar de zuster. Die duikt verlegen achter haar beeldscherm.
“Dat gaat niet,” zegt Kitty. “We zijn een mooi duo samen.”
“Ja ik ken je wel,” zegt de vrouw.
“Al jaren,” zegt Kitty.
“Al járen!” beaamt de vrouw.
Kitty loopt langzaam naar een andere vrouw en zegt: “boe!”
“Boem!” antwoordt de vrouw.
Kitty probeert een boom na te doen en zegt: “boom?”
“Nee,” zegt de vrouw. “Boem, kapot. Ik weet niet wat er gebeurde, het was aan de Apeldoornse kade. Daar ben ik geboren.”
“Was bij jullie de boel kapot?” vraagt Kitty.
“Nee, op de wal,” zegt de vrouw. “Bij van Ginkel. De jongens gaan allemaal met hun vader naar de fabriek. Zo gaat dat aan de wal.”
Kitty wijst naar een jongeman in de gang.
“Wil je zo’n man wel hebben?” vraagt Kitty.
“Nee,” zegt de vrouw en lacht. “Ik ben een ouwe taart.”
“Best lekker, ouwe taart,” zegt Kitty.
“Die is op,” zegt de vrouw. “Ga je met me mee?”
“Ik ga zo weer weg,” zegt Kitty.
“Goedzo,” zegt de vrouw. ” Lekker naar bed. Welterusten!”