Boem

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan bewoners van een verpleeghuis met dementie
“Mag ik bij jou zitten?” vraagt Kitty.
“Tuurlijk,” zegt de vrouw. “Wat is die boem?”
“Ze maken de gang schoon,” zegt Kitty. “Het schoonmaak karretje botste tegen de deur.”
“Haha,” zegt de vrouw met enige opluchting. “Zo gaat dat ja.”
“Zullen we samen zingen?” vraagt Kitty.
“Afschuwelijk!” roept de vrouw.
Kitty moet lachen. “Afschuwelijk?”
“Geweldig,” zegt de vrouw.
“Er zijn allemaal strepen buiten,” zegt de vrouw na het zingen.
Kitty kijkt door het raam en ziet dat de zandpaden geharkt zijn. “Tsjonge ik zie het!” zegt Kitty.
“Het is nergens goed voor,” zegt de vrouw.
“Met jou gaat het gelukkig wel goed,” zegt Kitty. “Ik vond het leuk je te zien!”
“Ja”, zegt de vrouw. “Dat komt, we hebben hetzelfde verleden.”
Een andere vrouw zingt vrolijk mee met de radio: “heb jij m’n zwien ook ‘zien!”
“Nee,” zegt Kitty en pakt het konijn uit de tas. “Alleen een knien.”
“Dat is een konijn!” zegt de vrouw. “Wie zegt nou knien!”
“Als je er maar niet op schiet,” zegt Kitty. “Heb je wel eens geschoten?”
“Ja,” zegt de vrouw. “Maar alleen voor de lol, niet om een dier dood te maken. We schoten er altijd naast.”
“Daar hou ik van. Dat zijn de goeie jagers,” zegt Kitty en geeft de vrouw een knuffel.
“Je bent een lieverd,” zegt de vrouw.