“Het gaat regenen,” zegt de vrouw en ze wrijft over haar broek. “Even voelen of het al nat is.”
“Nu is het nog droog. Als de bui begint, haal ik je paraplu,” zegt Kitty.
De vrouw lacht en zegt: “ik had ook zo’n lieve moeder. Ze is diep in de tachtig nu.”
“Dan zingen we voor haar ‘lang zal ze leven’,” zegt Kitty en de vrouw zingt mee.
“Dat zongen mijn man en ik ook altijd voor elkaar,” zegt ze.
“Hadden jullie de feesthoedjes dan op?” vraagt Kitty.
De vrouw lacht en buigt zich naar Kitty’s oor.
“Ik wel,” zegt ze zacht, “maar mijn man schaamde zich!”
Op de vrouw loopt een vrouw Kitty tegemoet. Kitty steekt een hand uit om de hare te schudden. De vrouw tilt haar hand een stukje op en laat die dan weer omlaag vallen.
Ze gaat in de woonkamer zitten en Kitty speelt liedjes van vroeger voor de bewoners die om de tafel zitten. De vrouw tikt met haar hand in de maat van de muziek mee. Haar ogen lichten op en ze kijkt Kitty glimlachend aan. Dan pakt Kitty allebei de handen van de vrouw en ze staat op. Kitty begint de vrouw heen en weer te wiegen en zingt een wals. De vrouw kijkt Kitty breed lachend aan en zingt en danst mee.
“Hallo!” roept een vrouw die alleen zit.
“Wat fijn dat ik even bij jou kan zitten,” zegt Kitty.
“Dat vind ik ook,” zegt de vrouw.
“Want weet je wat ik heb gemerkt,” zegt Kitty, “jij hebt de warmste handen in het hele huis! Je hebt eigenlijk een prijs verdient.”
“Nou dat hoeft niet hoor,” lacht de vrouw.
“Ik kom graag weer eens bij jou, als het mag,” zegt Kitty.
“Als het mag!” roept de vrouw verbaasd. “Maar lieverd, jij mag elke dag wel komen!”
Brede lach
Bladwijzer de permalink.