Bult

“Wat een mooie witte schoenen!” roept de vrouw.
“Wat een mooie zilveren schoenen!” roept Kitty en knielt voor de voeten van de vrouw.
“Maar dat ís niet zo mooi,” zegt ze. “Ik heb twee bulten. Zie: er zit verband om.” De vrouw trekt haar schoen uit zodat Kitty het beter kan zien. “Straks komt de dokter,” zegt ze.
“O,” zegt Kitty, “ik ben óók dokter.”
“Echt waar? Gefeliciteerd!” zegt de vrouw.
Kitty inspecteert de voet van de vrouw. “Vijf tenen,” constateert Kitty.
“Dat moet goed zijn,” zegt de vrouw. “Ik draag goeie schoenen. Dat moet van mijn dochter. En soms doe ik er beestjes in.”
“Ik heb nog wel een beest,” zegt Kitty. “Een haas!”
“Rent die niet weg?” vraagt de vrouw.
“Het is geen wilde,” zegt Kitty.
“Ik heb er óók één, Poelie!” De vrouw haalt de interactieve kat en legt deze op haar schoot. “Als ik aai, gaat het pootje omhoog. Nee dat niet, dat is de staart! Deze, de linker.”
Na wat geaai komt het linkerpootje omhoog.
“Je had het goed, het is de linker!”
“Nee, zei ik dat? Nee, ik had het niet goed.”
“Je had het helemaal goed,” zegt Kitty.
“Ja! Nu ga ik de poes melk geven,” zegt de vrouw enthousiast en ze loopt naar de keuken waar de zuster haar helpt.
Een andere vrouw komt erbij. “Gaat het?” vraagt Kitty.
“Nee, het doet pijn,” zegt de vrouw. “En ik zie er niet uit!”
“Hoe kom je aan die bult?”
“Weet ik niet,” zegt de vrouw. “Ik viel zomaar.”
Kitty zingt een lied om haar op te vrolijken. De vrouw zingt enthousiast mee. Dan staat haar zoon naast haar.
“O, ik moet huilen!” zegt ze als ze haar zoon ziet.
“Tsjonge,” zegt hij. “Je bent zo veel vergeten maar zo’n lied zing je feilloos…”