Clownus

“Ik heet Kitty en Clown is mijn achternaam,” zegt Kitty tegen de vrouw.
“Kitty Clownus, zo heet je,” zegt de vrouw. “En dat is een mooie naam.” Ze zet een leeg kopje op tafel.
“Wat zat hier in?” vraagt Kitty.
“Iets met vocht,” zegt de vrouw.
“Aha, iets nats,” zegt Kitty. “Had je dat nodig?”
“Nee,” zegt de vrouw, “het was voor een spelletje.”
Kitty geeft een man die aanschuift een hand. Ze houdt die vast en praat nog even met de vrouw.
Dan maakt Kitty haar hand los en speelt een liedje voor het groepje aan tafel. De man zingt zachtjes mee. Als het liedje uit is, fluistert hij: “ik heb meegezongen.”
Even later voelt Kitty de hand van de man en ziet dat hij naar die van haar rijkt. Kitty geeft haar hand en houdt die van hem een poos vast, terwijl de man haar vriendelijk aankijkt.
“Deze man is mijn vader,” zegt de vrouw, wijzend op haar echtgenoot.
“Hij is de liefde van je leven,” zegt Kitty.
“Hij komt steeds weer terug bij mij,” zegt de vrouw.
“En dan zingt hij voor je,” zegt Kitty en zingt ‘oh, wat ben je mooi!’ En de vrouw zingt samen met haar man mee.
Kitty zingt nog een liedje speciaal voor de man die haar hand vasthield.
Met een hele brede lach kijkt hij Kitty in de ogen. “Dankjewel,” fluistert hij.