Contact

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
“Dag mevrouw!” roept de mevrouw.
“Dag mevrouw!” antwoordt Kitty en ploft neer op de rand van het bed waar de vrouw ligt.
“Je bent weer mooi,” zegt de vrouw. “Sommige vrouwen staan wel drie uur voor de spiegel om zich mooi te maken.”
“Wij hoeven dat niet,” zegt Kitty. “Wij zijn mooi van onszelf.”
“Bij mij is al het mooie eraf, foetsie!” zegt de vrouw.
“Ik ben ervoor bij de dokter geweest,” zegt Kitty. “Nu heb ik een nieuwe neus.”
De vrouw lacht.
“Er zijn knappe dokters,” zegt ze. “Je kan een heel nieuw gezicht krijgen. Maar ik wist niet eens dat ik zwanger was. De dokter zei van niet. En toen moest ik op een dag heel erg poepen!”
“Ga maar niet naar de dokter,” zegt Kitty. “Een nieuwe neus krijg je ook zonder recept.”
“Het hoeft niet,” zegt de vrouw, “ik hou deze.”
De man zit aan tafel naast de verpleger. Hij kijkt om zich heen en ziet Kitty dan.
“Contact,” zegt de verpleger. “Contact,” zegt de man.
De man fluit en Kitty fluit terug. “Je bent een vogel,” zegt Kitty en fladdert met de armen.
De man fluit opnieuw en wiebelt de vingers als een trompettist.
“Kukeleku!” roept hij dan.
“Koekoek!” antwoordt Kitty.
“De feestdagen,” zegt de man en gebaart dat hij een borrel naar binnen giet.
“Ik ben het feestbezoek”, zegt Kitty.
“Koekoek!” zegt de man.
“Mag ik je een hand geven?” vraagt Kitty met uitgestoken hand.
De hand van de man blijft slap op zijn schoot liggen.
“Dan moet je ‘em pakken,” zegt hij.
Kitty pakt zijn hand en schudt deze en de man barst in lachen uit. “Tot ziens!” zegt de man.