De goede kant

“Daar komt een straatmeid,” zegt de vrouw als ze Kitty in de deuropening ziet staan.
“Ik sta op straat,” zegt Kitty.
“Kom maar,” zegt de vrouw. “Je kan misschien wat geld verdienen met een liedje.”
“Staat u niet op straat?” vraagt Kitty.
“Nee,” zegt de vrouw, “ik heb gewoon een baan. Maar ik heb niet veel geld dus doe maar een klein liedje.”
Na het liedje zegt ze bemoedigend: “het zal wel weer de goede kant opgaan.”
“Ga jij ook de goede kant ook op?” vraagt Kitty aan een andere vrouw.
“Ik vertel niet welke kant ik op ga,” zegt ze. “Ik zit gewoon in mijn eigen leven.”
Dan schiet haar te binnen: “ik heb hier ergens wel een bak waar ik al mijn spullen in kan doen.”
“En dan doe je die bak achter de auto,” zegt Kitty. “Waar ga je dan heen?”
“Naar Elst,” zegt de vrouw. “Of zoals ze daar zeggen: Euluh.”
“Wat? Daar wil ik niet heen,” zegt Kitty. “Het klinkt alsof je een boer laat!”
De vrouw schiet in de lach. “Jij hoeft daar ook niet heen. M’n tante heeft mij gevraagd.”
“En,” vervolgt ze, “laatst vroeg de baas: kun jij dat even doen. Dat pakken en wegbrengen. Toen zei ik: nee!”
“Goed van jou!” zegt Kitty. “Want wat doet de baas zelf eigenlijk?”
De vrouw doet alsof ze drank naar binnen giet en knikt.
“Mijn moeder zei al: mannen zijn minder,” zegt ze. “Daar is niks aan te doen.”