“Hier ga ik ’s middags altijd liggen,” zegt de man, wijzend naar de bank.
“Voor een schoonheidsslaapje?” vraagt Kitty.
“Nee, dat doen de anderen, dat is wel nodig ook. Jij niet hoor! Met die vlinder in je haar. Je bent mooi als een bloem,” zegt de man.
Op de gang komt Kitty een vrouw tegen. Kitty zegt dat ze lieve mensen zoekt om bij op bezoek te gaan.
“En maak je muziek? Dat vinden ze leuk,” zegt de vrouw.
Na een grondige inspectie van Kitty en de attributen wijst ze de weg naar de kamer.
“Veel succes!” roept ze en loopt dan de andere kant op.
Vanuit de kamer zwaait een vrouw.
“Ga voor die vrouw maar zingen,” zegt ze.
Kitty zingt een paar liedjes en een man zingt uit volle borst mee. En aan de andere kant van de kamer klinkt nog een luide zangstem.
“Wat zingen jullie prachtig!” roept Kitty.
“Ik niet,” zegt de man, “mijn stem is gezakt.”
“Ik moet nog oefenen,” zegt de vrouw. “Maar ik ben pas negentien.”
Op de gang komt Kitty een zuster tegen.
“Wat deed je dat goed met de vrouw die naast me zat op de gang,” zegt ze. “Eerst was ze heel boos toen je met een balletje gooide, maar ja, eigenlijk is ze altijd zo. Maar later zat ze met je te zingen en dat heb ik nog nooit gezien!”