Feest

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie op een feest in een verpleeghuis.
Kitty heet de bewoners van het verpleeghuis welkom.
“Welkom op het feest,” zegt Kitty tegen de vrouw.
“Is het feest?” vraagt de vrouw.
“Nu jij er bent is het pas echt feest,” zegt Kitty. “Blijf je de hele middag?”
“Ik blijf tot vanavond laat,” zegt de vrouw.
“Dan zetten we de klok stil vanavond laat,” zegt Kitty. “Dan kun je nòg langer blijven.”
“Goed plan,” zegt de vrouw. “Dat moeten we doen.”
“Welkom,” zegt Kitty tegen een andere vrouw. “Wat heb ik je lang niet gezien!”
De vrouw geeft Kitty een kus en zegt: “dan moet je beter zoeken.”
“Lag je onder je bed?” vraagt Kitty. “Of in de koelkast?”
“In de koelkast!” roept de vrouw. “Kijk, dit is mijn dochter,” wijst ze naar de vrouw achter haar rolstoel. “En daar: nog een dochter. En daar: nog één.”
“Wat een boel dochters,” zegt Kitty. “Hoeveel zijn er eigenlijk?”
“Vijfentwintig,” zegt de vrouw.
“Zóveel?” vraagt Kitty.
De vrouw doet haar hand voor haar mond.
“Ik vergis me,” zegt ze zacht.
“Vergissen? Je maakte een grapje,” zegt Kitty. “Wat leuk!”
“Ja een grapje!” zegt de vrouw. “Dat doet de hele familie.”
“Welkom,” zegt Kitty tegen een man en een vrouw. Kitty kriebelt de blote tenen van de vrouw om te voelen of die warm genoeg zijn. De vrouw moet lachen.
“Ik weet iets anders wat je kan doen,” fluistert de man in Kitty’s oor. “Je moet iets opsparen in je mond en dan laat je dat vallen op haar voet.”
De man en Kitty gniffelen even.
“Ga ik dat echt doen?” vraagt Kitty aan de man.
“Nee,” zegt hij. “Het is te koud.”