Geen kikker

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
De hardhorende vrouw kijkt Kitty boos aan.
“Hoeperdepoep!” roept ze tegen Kitty.
“In je broek!” roept Kitty terug en de vrouw lacht.
“Koekoek!” roept Kitty.
“Kieviet!” roept de vrouw.
Met een theelepel trommelt de vrouw op de neus van het konijn. Ze grinnikt er ondeugend bij. “Sodeflikker!” roept de vrouw.
“Boe!” roept Kitty.
“Vieze broek!” roept de vrouw.
Een andere vrouw wordt wakker van al dat geroep en ziet Kitty naast haar.
“Hé toverfee,” zegt ze. “Waar ga je mij in toveren?”
“Een kikker,” zegt Kitty.
“Bah, dat wil ik niet,” zegt de vrouw. “Doe maar een poes.”
Kitty veranderd de vrouw met een toverspreuk in een poes en de vrouw miauwt klaaglijk.
Kitty kriebelt en aait de vrouw.
“Ho nou maar!” zegt de vrouw.
“Nee nog eventjes, je bent zó’n lief poessie,” zegt Kitty en aait de vrouw over de wangen.
Dan verandert Kitty haar weer in de vrouw.
“Huh! Waar ben ik?” zegt de vrouw. Ze kijkt rond met een verbaasd gezicht. “Ik weet niet wat er met me is gebeurd!”
“Ik had je kont betoverd,” zegt Kitty. “Die was opeens heel dik.”
“O dat geeft niks,” zegt de vrouw. “Die zit aan de achterkant dus die zie je als laatste.”