Gezien

Kitty hurkt neer naast de vrouw en de vrouw pakt Kitty’s hoofd zacht tussen haar handen.
“Wat een lief koppie,” zegt ze. “Met die neus, die ogen en dat mooie lichtje.”
“Waar is het lichtje dan?” vraagt Kitty.
“Daar,” wijst de vrouw naar Kitty’s mond.
Kitty geeft haar een knuffel.
“O, wat heb jij een lief koppie,” zegt de vrouw en glimlacht.
“Is dat normaal?” roept een andere vrouw als ze Kitty ziet. “Met die neus en die strik.”
“Nee,” zegt Kitty. “Dit is speciaal voor bijzondere dagen.”
“Dat hoeft toch niet! Doe maar gewoon,” zegt de vrouw. “Waar is dat goed voor!”
“Het is voor vrolijkheid,” zegt Kitty. “Dat hoort bij de muziek.”
“Ik hoor helemaal niks,” moppert de vrouw.
“Het is nog niet begonnen,” zegt Kitty. “Nu begint het,” en Kitty zet een liedje in.
De vrouw zingt uit volle borst mee. Haar gezicht staat opeens vriendelijk. Ze zingt nog meer liedjes met Kitty daarna.
Na het laatste liedje kijkt ze Kitty aan.
“Wat mooi,” zegt de vrouw. “Wat zie jij er mooi uit.”
“Zullen we volgende week weer wat zingen?” vraagt Kitty.
“Ja,” zegt de vrouw, “dan kom ik hier volgende week weer.”