Grote ogen

Kitty liep door de gang in het tehuis. Daar zat een man haar met grote ogen aankeek. Hij lachte en wees naar zijn neus. Ga je mee? vroeg Kitty aan de man. Dat wilde hij wel. Kitty zwaaide door het raam van een kamer naar een vrouw. Ze keek boos en tikte op haar voorhoofd. Een andere vrouw riep: zo’n neus heb ik ook! Een man zei: dag Sinterklaas! Bent u Sinterklaas? vroeg Kitty. Nu niet meer, vroeger wel toen ik klein was, zei de man. In het zaaltje zat een vrouw. Goedemiddag! zei Kitty. De vrouw moest lachen en zei ja. Kitty gaf een andere vrouw een hand. Die kneep ze bijna fijn. Een andere vrouw herkende het liedje “Twee ogen zo blauw” en begon mee te zingen. Voor een man verzamelde Kitty alle lepeltjes. Hij legde ze netjes naast elkaar op zijn schoteltje. Kitty raakte zijn neus met de hare en de man begon te grommen. Hij moest lachen dat hij Kitty daarmee bang kon maken. De koffie was op en Kitty veegde met een vrouw de vlekken van tafel. Op de gang kwam Kitty de grommende man weer tegen. Hij wilde weer in het zaaltje, maar dat was gesloten.