Handen en voeten

Kitty is op bezoek bij meervoudig gehandicapte senioren. Ze zwaait naar de mensen in de kamer. Eén man zwaait terug, de anderen zijn in zichzelf verzonken of zitten te dommelen.
“Jij bent jarig geweest,” zegt Kitty tegen een man, “dan zing ik voor jou ‘lang zal die leven’!”
De man kijkt Kitty aan en grijnst breed.
Naar een andere man gooit Kitty een bal. Hij vangt en gooit keurig terug naar Kitty. Na de tweede vangbal gooit hij de bal naar een andere man. Hij pakt de bal en gooit terug.
Dan gooit de man de bal naar niemand, zodat die onder de tafel rolt. Kitty gaat dicht bij de man zitten en kijkt hem ernstig in de ogen.
“Ja hoor, onder de tafel,” zegt Kitty tegen de man. “En wie moet ‘m nu halen…..? Ik!”
De man kijkt Kitty met een brede lach aan.
Voor een vrouw zingt Kitty een liedje en ze wiegt mee in de maat. Als het liedje is afgelopen en de muziek stopt, gaat ze er vlug vandoor.
Dan zingt Kitty ‘knollenland’ voor een man. En nog eens.
“Wil je nog een ander liedje horen?” vraagt Kitty aan de man.
“Nee,” zegt hij.
“Dan hetzelfde liedje nog eens?” vraagt Kitty.
“Ja,” zegt de man.
Daarna ontdekt Kitty de gesokte voeten van zijn buurman en begint voorzichtig te kriebelen. De man wiebelt met zijn voeten.
“Heeft er hier nog iemand voeten?” vraagt Kitty en kijkt rond in de groep. De ballengooier wijst naar zijn voeten. Als Kitty dichterbij komt, probeert de man haar neus te grijpen. Kitty gooit snel de bal op zijn schoot. In plaats van de neus pakt hij die en gooit ‘m ver de kamer in.