Kitty zingt een liedje voor de voormalig heftruckchauffeur, één voor de kerstboom en één voor de man die steeds in slaap valt.
“Daar kan hij niks aan doen,” zegt de oud-heftrucker zorgzaam. “Ook niet met de stroop, bij de pannenkoeken. Hij kan niet knijpen. Dan doe ik dat met de heftruck.”
Kitty gaat vlakbij een vrouw zitten, anders ziet deze haar niet.
“Ken je me nog?” vraagt Kitty.
“Natuurlijk,” zegt de vrouw verbaasd, “wij gingen samen trainen!”
“Gaan we zo meteen nog trainen?” vraagt Kitty.
“Nee dat doen we niet meer,” zegt de vrouw. “Maar je mag wel een chocolaatje nemen.”
Kitty pakt de tennisbal uit haar tas. “Dan neem ik deze!”
De vrouw pakt de bal, zet die op haar kopje en pakt Kitty’s hand. Ze neemt de wijsvinger tussen haar vingers en kijkt naar de drie overige vingers.
“Zal ik deze maar knakken?” vraagt ze aan Kitty, terwijl ze in de wijsvinger knijpt.
“Nou, ik ga dan wel gillen, wil je dat?”
“Liever niet,” zegt de vrouw.
“Zuster heb je een schaar?” vraagt de vrouw. “Dan kan ik die afknippen.”
“Zuster!” roept een andere vrouw, “kan dat weg?” Ze wijst naar Kitty. “Ik vind dat niet leuk, met die rare jurk!”
Kitty geeft de vrouw een hand en zegt: “ik ga al, dag lieverd!”
“Dag schat!” zegt de vrouw en ze zwaait Kitty uit.
Kitty blaast haar nog een kushandje toe.
“Slijmbal,” zegt de vrouw.