Kitty gaat naast een nors kijkende man zitten. Ze geeft een hand.
“Au! wat knijpt u hard!” zegt Kitty. “Wil je soms vechten?”
“Ja”, zegt de man.
“Dat zou niet eerlijk zijn”, zegt Kitty, “je bent veel groter”.
“Je mag wel een stukje van mij erbij hebben”, zegt de man.
“Kun je mijn hand iets losser vasthouden?” vraagt Kitty. De zuster staat er al bij om in te grijpen, maar de man z’n hand lijkt al een stuk minder op een bankschroef.
Kitty geeft de man een zacht lapje. Heel voorzichtig aait hij de stof.
“Lekker zacht”, zegt hij.
Een andere man roept: “ik ben de burgemeester!”
“Hoezo?” vraagt Kitty.
“Ik maakte vroeger brood en ijs!” antwoordt hij.
Kitty zingt voor hem een lied met zijn naam er in en de hele groep zingt mee. De man glundert ervan.