Kapper

“Papa!” roept de vrouw.
Kitty pakt haar hand en de vrouw knijpt er in. “Wil jij mijn papa halen?” vraagt ze.
“Heb je iets nodig?” vraagt Kitty. “Dan ga ik het hem vragen.”
“Ik wil weten of dit goed zit,” zegt de vrouw als ze aan haar rolstoelgordel sjort. “Of ik zo wel schoon blijf.”
“Ja, dat heeft papa gemaakt,” zegt Kitty. “Het zit helemaal goed.”
“En tóch wil ik papa iets vragen,” zegt de vrouw. “Ik wil iets wat ik nog niet heb!”
“Jouw papa kan veel hè? Hij kan ook lekker koken.”
De vrouw knikt.
“En kan hij je haren kammen?” vraagt Kitty.
“Jaaaa… of bedoel je bij míj? O nee, alleen bij zichzelf.” Dan valt ze in slaap.
Een andere vrouw aait de interactieve kat.
“Hij vind het leuk bij jou hè,” zegt Kitty.
“Nee hoor,” zegt de vrouw. “Alleen als ik lak op heb.”
“Wat voor lak heb je dan?” vraagt Kitty.
“Haarlak,” zegt de vrouw.
“O! Je bent een kapper,” zegt Kitty.
“Onder andere,” zegt de vrouw. “Wel bij mezelf.”
“En je bent vast ook goed in kale koppen,” zegt Kitty.
“Ja Ha Ha! Daar haal ik gewoon een leren zeem overheen.”
Kitty geeft de vrouw haar kam en de vrouw kamt de kat.
“Het is een blonde hè. Ik wil ook wel zulk haar,” zegt Kitty.
“Nee! Doe maar niet,” zegt de vrouw. “Dat is zonde van die mooie strik.”
“Ga je dat nu elke dag doen, de kat kammen?” vraagt Kitty.
“Nee dat is niet goed,” zegt de vrouw. “Dan wordt het haar grijs.”