Leuk máken

De vrouw ligt stil op bed. Als ze Kitty ziet begint ze te praten. Ze is veel taal kwijt. Af en toe gebruikt ze een herkenbaar woord. Ze houdt van muziek en Kitty speelt ‘Twee ogen zo blauw’ voor haar. Ze ligt stil te luisteren met de ogen dicht en knikt op de maat. Na het liedje begint ze opnieuw te praten. Eerst weer onverstaanbaar en dan ineens twee zinnen uit het liedje die ze een aantal keer herhaalt.
Een andere vrouw ligt in haar rolstoel uit het raam te staren. Ze heeft een modern schilderij boven haar bed.
“Het is toch geen echte Herman Brood?” vraagt Kitty.
“Nee, een vriend van hem heeft dit voor me gemaakt.”
Op het schilderij staan mensen met bezems.
“Ben jij die schoonmaker?” vraagt Kitty.
“Nee”, zegt ze,”ik ben een Stier, geboren in mei.”
“Wil je niet bij de anderen zitten?” vraagt Kitty.
De vrouw zegt dat ze dat zat is want die mensen zeuren alleen.
“Het leven is niet alleen rotzooi, hoe kan het dat die mensen zo denken? Je moet het leuk máken!” drukt ze Kitty op het hart.
Samen met de vrouw zingt Kitty een paar liedjes.
“Vond je het wel leuk dat ik bij je op bezoek kwam?” vraagt Kitty tot slot.
“Ja heel leuk”, antwoordt ze, “en je mag altijd weer komen. En als je in de problemen komt ben ik er om je te helpen!” En ze laat Kitty haar spierballen zien.