Lief

“Kun je me helpen?” vraagt de vrouw aan Kitty.
“Wat heb je nodig?” vraagt Kitty. De vrouw wijst naar haar neus waar snot uit komt.
“Een zakdoek!” zegt Kitty en ze geeft de vrouw een tissue.
“Daar ben ik blij mee,” zegt de vrouw.
“Je hebt niet zo’n rooie als ik,” zegt Kitty. “Daarmee heb je nergens last van.”
“Mijn moeder had een andere,” zegt de vrouw. “Een witte. Ze deed er kaarsvet op. Maar ze was heel lief hoor. Ze dacht altijd aan onze verjaardag.”
“O en dan zong ze ‘lang zal ze leven’,” zegt Kitty.
“Nee!” zegt de vrouw met wijd opengesperde ogen. “Alleen in de kerk.”
Kitty zingt dan maar ‘Stille nacht’ met de vrouw.
“Nou,” zegt de vrouw glimlachend, “ik ben je heel dankbaar.”
Kitty gaat tegenover een vrouw met een pop op haar schoot zitten. De vrouw kijkt angstig. Kitty glimlacht en zet het konijn op haar eigen schoot. De vrouw glimlacht ook.
Naast Kitty wordt een vrouw wakker die ook een pop op schoot heeft. Kitty kriebelt de pop over zijn kop. “Wat is die zoet hè?” zegt Kitty.
“Au,” zegt de vrouw wanneer Kitty’s hand per ongeluk tegen haar oor stoot.
Kitty onderzoekt het oor van de vrouw aandachtig. “Volgens mij is het oor helemaal in orde,” zegt Kitty.
“Ja,” zegt de vrouw, “anders komt de dokter. En dan vraagt de dokter,” zegt ze terwijl ze zich tot de pop richt: “meisje, ben jij met de jongens meegegaan? En dan zeg je: nee ik niet hoor, dat waren die vrouwen.”
“Dat is zo’n lieverd,” zegt Kitty en geeft de pop een kusje.
De vrouw kust de kop van de pop ook. “Kijk,” zegt ze tegen Kitty. “Hij kijkt je aan met zijn volle verstand.”