Meer wit

“Ik geef je een hand,” zegt Kitty en de man pakt die aan. “Aangenaam!”
De man glimlacht en zegt: “ja!”
Tegenover hem zit een vrouw die haar brood niet wil. De man wijst naar het brood en Kitty schuift hem het bord toe. Terwijl de man het opeet, rolt Kitty een bal naar de vrouw. Ze rolt de bal naar de man. Kitty rolt nog een bal naar de vrouw. Opnieuw rolt ze die naar de man en nu rolt hij die naar haar terug. De andere bal belandt op de grond.
“Moet ik daar nu weer achteraan hobbelen?” zegt Kitty.
“Ja!” zegt de man en hij moet hard lachen.
De vrouw rolt de bal weer naar de man. Hij houdt de bal boven de beker en bedenkt zich dan. Hij legt de bal op tafel en legt het servet op de beker.
“Dat past goed,” zegt Kitty, “ze zijn beide wit!”
“Jaah!” roept de man enthousiast. Hij schuift de beker naar de ukelele, die ook wit is.
“En dat is ook goed!” zegt Kitty.
“Dat weet ik niet,” zegt de man.
Later brengt Kitty een vrouw die op de gang loopt terug naar haar slaapkamer.
“O, wat is het hier mooi!” zegt de vrouw als ze in haar kamer komt.
Ze wijst naar een schilderij met een witte zwaan dat ze zelf gemaakt heeft en kijkt heel blij.
“Dat is in… dat is dat… Dat is…,” zegt de vrouw en zegt dan: “een klein hondje.”
Op de bank ligt een nieuw speelgoedhondje en de vrouw gaat ernaast zitten.
Bij het zitten gaan kraakt haar knie en de vrouw moet lachen.
“Hoorde je dat?” vraagt de vrouw en barst weer in lachen uit.
“Ja,” zegt Kitty en aait de vrouw over de knie.
Kitty aait ook het hondje.
De vrouw pakt Kitty’s hand en zegt: “doe maar niet. Hij mag niet naar buiten.”
Dan kijkt de vrouw Kitty aan.
“Wat ben je mooi,” zegt ze en aait Kitty over de wang. “En héél lief.”
Ze pakt Kitty’s gezicht en geeft haar een dikke zoen.