Melk, kaas en kersen

De man doet alsof hij slaapt en Kitty rolt een balletje naar hem. Net voor het randje van de tafel pakt de man de bal.
“Wat goed!” zegt Kitty, “je hebt ‘m gevangen!”
“Goed?” zegt de man verbaasd.
Hij schudt zijn hoofd en wijst naar de grond.
“Daar,” zegt hij en schudt met een teleurgestelde blik met zijn hoofd.
Kitty vraagt hem terug te rollen en na enige aarzeling doet hij dat. Als hij de bal weer krijgt, laat hij die vallen in zijn beker melk. Hij knikt tevreden.
Er komt een vrouw bij zitten. Ze kijkt Kitty glimlachend aan.
“Hoor je dat,” zegt ze tegen Kitty. “Dat is de kaasmachine. Die staat onder de tafel.”
Kitty zingt samen met de vrouw een liedje voor de man. De man trekt er gekke gezichten bij.
Kitty loopt naar een nadere vrouw toe en begroet haar uitbundig met de armen omhoog.
De vrouw doet haar armen ook een stukje omhoog en maakt enthousiaste geluiden. Kitty speelt een liedje voor de vrouw en ze zingt ook, zonder woorden en op een eigen melodie. En de blijdschap spat ervan af.
“Kattengejank,” zegt een andere vrouw.
Kitty komt dicht tegen haar aanzitten.
“Daar zijn de jongens,” zegt ze en wijst naar het raam. “Ze hebben kersen op het hoofd.”
“Ik heb de kers op mijn neus,” zegt Kitty.
De vrouw moet lachen, “nee wij hebben ze op het hoofd.”
“Sommigen hebben ze in hun onderbroek,” zegt Kitty.
“Nee!” roept de vrouw verschrikt. “Nou, daar moet wel een mooi bloesje onder,” zegt ze.
Als Kitty afscheid neemt, pakt de vrouw Kitty’s handen.
“Je mag altijd weer komen, zegt ze glimlachend.”