Moeilijk

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
De vrouw vouwt de krant op tot een klein pakketje.
“Kun je me helpen?” vraagt Kitty. “Ik wil deze bal ingepakt hebben, maar een bal inpakken is erg moeilijk.”
“Dat kan mijn man ook niet,” zegt de vrouw. “Ik wel.” Ze rolt de krant om de bal en vouwt de randen dicht.
“Prachtig!” zegt Kitty. “Het is een kadootje. Wat zit er in?”
“Jan Rap en zijn moe,” zegt de vrouw en daar moet ze zelf om lachen.
“Je mag het aan je buurvrouw geven,” zegt Kitty.
“Nee,” zegt de vrouw. “Dat is stelen.”
“Dan mag jij het hebben,” zegt Kitty. “Wat zit er in?”
“Een mouw,” zegt de vrouw.
“Ik vind het zó leuk die neus,” zegt een andere vrouw en ze knijpt er even in.
“Au!” zegt Kitty.
“Die is niet echt toch?” vraagt de vrouw.
“Hij zit wel vast,” zegt Kitty. “Kijk: met een elastiek!”
“O,” zegt de vrouw. “Wat zullen je ouders daar trots op zijn.”
“Als jij honderd wordt vieren we dat met een feest waar iedereen zo’n neus heeft,” zegt Kitty. “Lijkt je dat leuk?”
“Nou, die mensen ken ik niet,” zegt de vrouw. “Er komt elk jaar een andere groep en deze is er nog niet zo lang.”
“Dan ga ik het wel aan ze vragen als je dat niet durft,” zegt Kitty.
“Maar nee,” zegt de vrouw. “Dan zegt die: “doe je dit?” En die zegt: “doe je dat?” Dan ben ik een knecht. En dat kan niet want ik ben een vrouw.”
“Ik denk ook niet dat je een jongetje wordt op je verjaardag,” zegt Kitty. “Draag je dan wel een jurk?”
“Dat deed ik vroeger,” zegt de vrouw. “Nu draag ik altijd wat ik zelf wil.”