Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
Kitty geeft de vrouw een bal.
“Vre-se-lijk!” zegt de vrouw.
Die kan weer weg, zegt Kitty en geeft de vrouw in plaats van de bal het konijn.
De vrouw keurt het konijn. “Op schoot,” zegt ze dan.
Kitty gaat naast haar buurvrouw zitten.
“Zullen we zingen?” vraagt Kitty.
“We kunnen het proberen,” zegt de vrouw.
Met de vrouw zingt Kitty liedjes. Na afloop van elk liedje juichen de vrouw en Kitty.
“Wat doen we het goed samen,” zegt de vrouw. “Zie je wel? Iedereen vond het mooi.”
Kitty omhelst de vrouw en de vrouw juicht opnieuw.
“Bedankt zuster,” zegt de vrouw. “Ik vond het héél mooi.”
“Hallo tante!” roept een andere vrouw.
“Hallo,” zegt Kitty, “vandaag ben ik je tante.”
“Ja, je lijkt sprekend op haar,” zegt de vrouw.
“Als een dubbelganger. Vooral mijn neus hè,” zegt Kitty.
“Nee, die niet. Dat is een rare neus. Die heeft mijn tante niet. Ik denk de schouders,” zegt de vrouw. “Die zijn hetzelfde. Maar mijn tante is veel ouder. En jij ziet er mooi uit, met iets op je hoofd.”
“Ik vind jóu zo mooi,” zegt Kitty.
“Wat? Dat heeft nog nooit iemand tegen me gezegd!” zegt de vrouw. “Maar ik vind jou mooi. En dat zeg ik alléén deze week.”
Mooi zijn
Bladwijzer de permalink.