Nagedachtenis

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
“Dag, ik ken je,” zegt de man.
“Weet je ook hoe ik heet?” vraagt Kitty.
“Ik vergis me,” zegt de man. “Ik ken je toch niet.”
“Ik ben Kitty, de zus van Sinterklaas,” zegt Kitty. “Maar die is heel onbekend. Net als jouw zus.”
De man lacht. “Kom je wel eens in Kampen? Daar woont ze.”
“Ik ook,” zegt Kitty. “Dan moet ik haar gezien hebben.”
“Alle bekenden wonen in Kampen,” zegt de man. “Wat leuk dat mijn zusje nu in de belangstelling staat. Dat haar nagedachtenis blijft voortleven.”
“Gelukkig heeft ze zo’n mooie naam,” zegt Kitty. “Maar jouw naam vind ik óók mooi.”
“O ja? Ik vind er niks aan,” zegt de man.
“Dan proberen we een nieuwe naam,” zegt Kitty. “Wat vind je van: Frankenstein Napoleon?”
“Ge-wel-dig. Dat is de mooiste tweede naam,” zegt de man. “En Frankenstein, dat is een beroemde Franse generaal. Hoe is het eigenlijke met jóu?”
“Prima,” zegt Kitty. “Ik heb een goede stemming.”
“Daarin ben je het beste,” zegt de man. “En ook dat mijn zusje in je gedachten hebt.”
“Loop je in je trouwjurk?” vraagt de vrouw als Kitty komt aanlopen.
“Ja,” zegt Kitty, “we kunnen direct trouwen.”
“Nee,” zegt de vrouw. “Een meid trouwt níet met een meid. Wat vind jij?” vraagt ze aan de vrouw naast haar.
“Ik heb al een man,” zegt ze.
“Ik heb alleen een konijn,” zegt Kitty en geeft die aan de vrouw.
“Eén maar?” vraagt de vrouw. “Ik heb er vier.”
“Vier? Je hebt twee handen,” zegt Kitty. “Hoe kun je dan vier konijnen aaien?”
“Mijn man doet ook mee,” zegt de vrouw. “Dus vier handen.”
De andere vrouw knikt. “Wat bijzonder,” zegt ze. “Dat je daar zó over hebt nagedacht!”