Rare neus

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
“Hoei dame! Mooie strik,” zegt de vrouw.
“En wat heb jij een mooie ketting!” zegt Kitty.
De vrouw hangt de ketting aan haar neus en kijkt Kitty lachend aan. “Die neus van jou sla ik eraf,” zegt ze.
Kitty kijkt de vrouw geschrokken aan en verstopt haar neus achter het tafelkleed.
De vrouw lacht. “Nee hoor, ik sla jou niet. Jij bent lief!”
Kitty geeft haar een kushandje en krijgt er één terug.
“Wat een móóie strik! Maar een vieze neus,” zegt de vrouw. “Ik ga zo mijn moeder uit bed halen. Anders ligt ze daar de hele dag. Ga jij ook naar je moeder?”
Kitty knikt en zwaait naar de vrouw en ze zwaait Kitty lachend uit.
Kitty gaat naar een vrouw die zich afzondert.
“Kom maar hoor,” zegt de vrouw. “Wat doe jij hier?”
Kitty legt uit wat het inhoudt om te clownen in een verpleeghuis en aait de vrouw ondertussen over haar been.
“Lekker warm zeg,” zegt de vrouw. “Nu die andere.”
“Als clown heb ik ook een boel diploma’s,” vertelt Kitty. “Waaronder het beenwarm-diploma.”
“Een diploma voor fantasie heb je vast ook,” zegt de vrouw.
“Daarvoor heb ik een neus,” zegt Kitty. “Een heel aparte. En jij ook zie ik, wat is er met jouw neus?”
“Ik ben járen geleden gevallen en nu is die scheef,” zegt de vrouw. “Hé rare neus! En pssst, zie je die neus… zo doen mensen dan.”
“Je neus is bijzonder, net als die van mij,” zegt Kitty. “Zo zijn wij een beetje familie van elkaar.”
“Ja,” zegt de vrouw. “Kom je weer eens bij me?” vraagt ze.
“Dat doe ik!” zegt Kitty.