Rood

Voorzichtig maakt Kitty de man wakker.
“Kijk eens!” zegt Kitty.
De man kijkt Kitty aan en begint te lachen. Met grote ogen luistert hij naar een liedje.
“Rode rozen,” zegt de man en wijst naar de bloemen op tafel.
“Speciaal voor jou,” zegt Kitty.
De man kijkt om zich heen. “Rode kool,” zegt hij dan.
“Proost!” zegt Kitty en tikt tegen het glas van de man. Hij lacht en neemt een slok.
“Mooie neus,” zegt de man.
“Wat is dat voor een beestje?” vraagt de vrouw als ze Kitty’s konijn ziet.
“Het is een klein konijn met een grote rode neus,” zegt Kitty.
“Ik heb er twee,” zegt de vrouw en ze voelt aan haar neus. “Hij is gevallen.”
“Maar hij is niet kapot,” zegt Kitty. “Dan zou die eraf vallen.”
“Dat is niet zo mooi,” zegt de vrouw.
Kitty kijkt samen met de vrouw uit het raam.
“De bladeren worden rood,” zegt Kitty. “Zie je dat?”
“Mooi,” zegt de vrouw. “Zie je die man daar?” vraagt ze dan. “Het is een klein mannetje. Meestal ligt hij daar.”
“O ja,” zegt Kitty, “op het dak.”
“Het zijn er nu twee, zie je dat?” zegt de vrouw. “Kijk, ze praten met elkaar.”
“Mag ik je een zoen geven voordat ik ga?” vraagt Kitty.
“Een zoen?” vraagt de vrouw niet begrijpend, en Kitty doet voor hoe dat gaat.
“Ja dat mag,” zegt de vrouw en Kitty geeft de zoen.
“Die gaat lang mee,” zegt de vrouw.