Kitty roept: “we gaan salsa-dansen!” tegen een man die zegt dat hij een kannibaal is. Hij laat de pasjes zien en een bewoonster, de zuster en Kitty dansen met hem mee. Daarna speelt hij op de ukelele terwijl Kitty en een vrouw sinterklaasliedjes zingen.
Kitty laat zien welk kunstje het konijn kan: een blik en een ander beest op z’n kop balanceren.
“Ik twijfel of het kunstje goed genoeg is”, zegt Kitty. “Hoe meer het konijn op zijn kop krijgt, hoe platter hij wordt”.
Een vrouw zegt dat het een heel goed kunstje is en klapt voor het konijn.
“Let op de tijd, want als je te laat bent krijg je gedonder met de baas”, zegt een vrouw. “En dan krijg je geen geld”.
“Clowns krijgen geen geld”, zegt Kitty.
“Oh”, zegt de vrouw en ze begint haar zakken te doorzoeken.
“Het hoeft ook niet”, zegt Kitty, “clowns doen niet aan dat kapitalistische gedoe”.
“Dat is beter ook”, zegt de vrouw, “daar kun je niet van slapen”.
“Jammer dat ik m’n viool niet bij me heb”, zegt een vrouw. “Dan kon ik met je samenspelen. Mijn oudste zus speelde piano”.
“En de jongste?” vraagt Kitty.
“Die kan dan misschien een beetje trommelen”, zegt ze. Kitty en de vrouw zingen nog een liedje samen. Na afloop blijken de andere bewoners verdwenen te zijn.
“Ze zijn gevlucht!” zegt de vrouw. “Het was ook zo vals!”
Hahaha, kostelijk. Ja zo gaat dat.
Ik stel voor dat clown Kitty ook eens langskomt tijdens de directievergaderingen om de kapitalisten te trakteren op een kosteloos concert….
“Ze zijn gevlucht!” zegt de vrouw. “Het was ook zo vals!”
…. Heerlijk, er is een eenvoudige oplossing voor alles 🙂