Schuifelen

De vrouw heeft nog nooit een clown gezien.
“Wie heeft er nou twee neuzen?” vraagt ze verbaasd.
“Dat hebben wel meer mensen,” zegt Kitty. “Misschien heb jij er ook nog één in je broekzak.”
“Broek?” zegt ze geschokt, “vrouwen dragen geen broek. Dat is mannenkleding.”
“Ben je getrouwd?” vraagt Kitty aan de vrouw, die Kitty’s hand in de hare houdt. Dat is ze niet.
“Dan kunnen wij wel trouwen samen,” stelt Kitty voor.
Aan tafel beginnen een paar mensen te lachen.
“Nee dat kan niet,” zegt de vrouw, “weet je waarom niet?”
“Nee,” zegt Kitty. “Omdat we allebei meiden zijn misschien?”
De vrouw denkt even na.
“Nee, dat niet,” zegt ze dan. “Trouwen doe je alleen in de kerk.”
Midden op de gang zit een vrouw in een stoel.
“Deze stoel hebben de directrice en ik de hele trap op geschuifeld,” zegt de vrouw. “Ga jij me verder schuifelen”?
“Ben je de boel hier aan het verhuizen?” vraagt Kitty.
“Dat doe ik samen met de directrice, die zit boven,” zegt de vrouw.
Samen met de vrouw zingt Kitty een liedje.
“Kijkt ze naar ons?” vraagt de vrouw.
“Ja ze ziet ons,” zegt Kitty, “laten we zwaaien.”
Samen zwaaien Kitty en de vrouw, die luid “hallooo!” roept
In de kamer pakt een vrouw Kitty’s handen. Met haar handen voelt ze aan Kitty’s armen. Langzaam buigt Kitty haar hoofd naar de vrouw toe en de vrouw wrijft haar voorhoofd zachtjes tegen dat van Kitty.
Voor haar zingt Kitty ‘de poppetjes van mijn ogen.’ Bij de zin met ‘kuiltje in mijn kin’, tilt de vrouw haar hand op en kriebelt Kitty over haar kin.