Voor elkaar

Het is vol aan de tafel in de woonkamer. Vol stille mensen.
“O wat ben ik blij dat je er weer bent,” zegt de vrouw naast Kitty. “Ik wil eigenlijk dood. Dat zeg ik niet maar ik zeg het tegen jou.”
“Dat is melancholie,” denk ik, zegt Kitty. “Is het soms klein, dan weer groot en nooit echt weg?”
De vrouw knikt. “Mijn zoon zegt dan: denk daar toch niet aan.”
“Hij wil je niet missen,” zegt Kitty. “En ik ook niet want ik kom hier om met je te zingen!”
Kitty begint een lied en de vrouw zingt mee.
“Ik klap voor jou,” zegt Kitty.
“Dan klap ik voor jou,” zegt de vrouw.
“Dan zingen we nog een lied waar de anderen mooi van dromen,” zegt Kitty.
Na nog even gniffelen om de onderuitgezakte buren, neemt Kitty afscheid van de vrouw.
“Ik heb nog nooit zo’n leuke middag gehad,” zegt de vrouw.
Op de gang loopt een vrouw achter de rollator. Heel traag komt ze vooruit, terwijl ze een nieuwjaarskaart voorleest.
“Fijne feestdagen staat daar,” zegt ze.
“Jee wat fijn,” zegt Kitty en de vrouw kijkt om.
“O! Lieverd, je krijgt een kussie!” En de vrouw doet wat ze zegt.
Kitty doet de deur open van de badkamer om om te kleden. Een vrouw komt snel kijken.
“Ga je daar in? Daar kunnen een heleboel in. Dat mag dan toch niet?”
“Tja, er is een bad, een douche en een wc,” zegt Kitty. “Ik ga plassen.”
“Ach jee,” zegt de vrouw. “Doe dat maar dáár hoor!” zegt ze terwijl ze naar haar kamer wijst.
“Bedankt,” zegt Kitty tegen de vrouw die in pittig tempo verder loopt.