Voor opa

Verrast kijkt de vrouw Kitty aan.
“Hè, nu zie ik je maar ik was helemaal weggedroomd,” zegt ze.
“Je was toch niet vergeten dat ik besta?” vraagt Kitty.
“Nee tuurlijk niet,” zegt de vrouw. “Je ligt toch niet?”
“Nee ik zit, net als jij. Zijn die schillen voor het varken?” vraagt Kitty.
“Het varken komt wel eens,” zegt de vrouw, “voor een bespreking.”
“Varkens zijn slim,” zegt Kitty. “Hij zegt vast wijze dingen.”
“Nou ik word er bang van,” zegt de vrouw. Ze knort een paar keer. “Dàt zegt het varken.”
Een andere vrouw tikt op Kitty’s arm. “We gaan zingen,” zegt ze.
“Is er iemand jarig?” vraagt Kitty aan de groep.
“Mijn opa was pas jarig,” zegt de vrouw. “Ik was het vergeten.”
“Dat geeft niet,” zegt Kitty. “Hij krijgt een kado. Wat wil hij hebben?”
“De wereld,” zegt de vrouw.
“Die heb ik,” zegt Kitty en pakt een bal uit haar tas.
De vrouw pakt de bal en bekijkt deze.
“Dat is mooi,” zegt ze en ruikt er aan. “Daar is hij blij mee.”
Dan wordt er voor opa ‘lang zal die leven’ gezongen.
“Het was een grapjurk toch, die opa van jou?” vraagt Kitty aan de vrouw.
“Nee,” zegt ze, “dat ben ik!”
Ze pakt Kitty’s gezicht en geeft een zoen.