Vreugdegezang

“Gadverdamme,” zegt de vrouw tegen Kitty. “Ze hebben mijn thee verprutst…”
“Is de thee mislukt?” vraagt Kitty.
“Hij is koud,” zegt de vrouw. “Ze weten gewoon niet hoe het hoort. Ze zijn te lui.”
“Jij weet wel hoe het hoort hè?” vraagt Kitty.
“Ja,” zegt de vrouw, “en dan waren de meisjes zo blij! Dat ik ze leerde lopen. En wat er op tafel moet.”
“En dan gingen ze voor jou zingen,” zegt Kitty en zet een liedje in.
De vrouw zingt vrolijk mee.
“En dan stonden ze op tafel en riepen: bedankt juffrouw!” zegt de vrouw na het liedje.
Ze wikkelt de pop op haar schoot stevig in haar vest. “Lieverd, je moet niet koud worden,” zegt de vrouw tegen de pop.
De vrouw naast haar wijst naar de lamp aan het plafond. “Daar kijkt de baby steeds naar,” zegt ze, “het is de uitgang.”
Een andere vrouw zit moedeloos aan tafel met haar breiwerkje.
“Gaat het niet goed?” vraagt Kitty.
“Ik heb een knoop,” zegt de vrouw. “En ik kàn niet meer…”
“Ik help je,” zegt Kitty en loopt door de kamer met de wirwar van draad. De man aan tafel lacht om Kitty’s gevecht met de draad, terwijl de vrouw met het hoofd moedeloos op haar handen leunt.
“Gelukt!” roept Kitty dan en geeft de vrouw haar draad. “Dan kunnen we nu samen zingen om het te vieren.”
“Ik weet niet of ik dat kan,” zegt de vrouw.
Zowel de man als de vrouw zingen enthousiast mee.
“Wat kun je dat goed,” zegt Kitty tegen de vrouw, en geeft haar een knuffel.
“Ik vond het ook leuk”, zegt ze en lacht.