Vriendinnen

Aan tafel zit een somber kijkende vrouw. Haar ogen gaan opeens wijd open als ze Kitty ziet.
“Daar ben je weer!” roept ze blij.
Kitty gaat naast haar zitten en geeft haar een hand. De vrouw bekijkt die.
“Nee,” zegt ze, “die andere,” en ze pakt Kitty’s andere hand.
“Deze is zo vriendelijk,” zegt de vrouw tegen de zuster.
“Ja, jullie zijn dikke vriendinnen,” zegt de zuster.
“Nu heb je drie handen en ik één,” zegt Kitty.
“Ja, lieverd,” zegt de vrouw lachend en ze wrijft zacht over Kitty’s hand.
Samen met een andere vrouw zingt Kitty een liedje.
“Heel mooi,” zegt de vrouw naast Kitty tegen de andere vrouw en klapt in haar handen.
“Mooi!?” roept de vrouw verbaasd en doet een stap achteruit.
“Dat is een beleefdheid,” zegt de vrouw naast Kitty.
“Ja,” beaamt Kitty, “dat is een compliment!”
“O ja,” zegt de andere vrouw en ze geeft de vrouw een hand. “Dank u wel,” zegt ze.
Een andere vrouw komt tegenover Kitty staan en ze kijkt streng.
“Ben je bang voor mij?” vraagt ze.
“Ja want mijn jurk is niet gestreken en jij bent heel netjes,” zegt Kitty. “Straks vouw je me op en stop je me in een kast.”
“Zie je me daar voor aan? Dat ben ik heus niet van plan,” zegt de vrouw.
“Die dame strijkt zelfs haar sokken,” fluistert Kitty in het oor van de vrouw naast haar.
Daar moet ze om lachen.
“Ik moet zo lachen!” zegt ze.
De vrouw naast Kitty kijkt de dame dan onderzoekend aan.
“Nee, jij bent ook een lieverd,” zegt ze. “Dat zie ik aan je ogen.”