Vrolijk

“Ik ga slapen,” zegt de vrouw, “en dan leg ik mijn hoofd op tafel.”
Kitty legt het konijn voor de vrouw op de tafel.
“Leg je hoofd maar op deze dikke buik,” zegt Kitty.
“Daar zit een plas in,” zegt de vrouw.
Kitty legt een krant onder het konijn. “Zo wordt het geen knoeiboel,” zegt Kitty.
De vrouw lacht en vraagt: “waar moet ik dan een plas doen?”
“In de prullenbak?” suggereert Kitty.
“Hebben we die hier?” vraagt de vrouw.
“Ja,” zegt Kitty, “dat is de vuilnisbak in de keuken.”
“Prullen bak,” zegt de vrouw lachend. “Moet je dat vaak doen, zulke woorden bedenken?”
“Bijna elke week, als het zo uitkomt,” zegt Kitty.
De slapende man aan tafel is ook wakker geworden. Samen met de man en de vrouw zingt Kitty een liedje. De man moet er een beetje van huilen. Als hij ziet dat Kitty een rode neus heeft lacht hij en knijpt in Kitty’s hand.
“Mooie neus hoor,” zegt hij.
Het is druk geworden in de kamer.
“Zijn dat je vriendinnen?” vraagt een vrouw. “Al mijn kinderen zijn er en ik let er toch een beetje op.”
“Wat ben je toch zorgzaam,” zegt Kitty.
“Speel je wat?” vraagt de vrouw.
De vrouw zingt opgewekt mee met de liedjes.
“Binnenkort ben ik jarig,” zegt de vrouw. “Dan wordt ik vijftig en ik zou het leuk vinden als je kwam zingen. Dat is leuker dan gewoon bezoek.”
“Je bent een lieverd,” zegt Kitty.
Verlegen zoekt de vrouw naar een passende reactie.
“Ik hou van je,” zegt ze dan, “maar dat schreeuw ik niet van de daken.”