Vrouw

“Gezellig dat je er bent,” zegt de man. “Grietje komt straks.”
“Ah, Grietje! Jullie zijn toch getrouwd?” vraagt Kitty.
“Ik geloof het niet,” zegt de man. “Zover zijn we nog niet.”
“Heb je daar dan geen trouwring?” vraagt Kitty.
“Dat? Dat hebben ze hier allemaal,” zegt de man. “Ja, het is een gekke wereld.”
“Jazeker,” zegt Kitty. “Maar trouwen met een haring lijkt me niet mogelijk.”
“Nou,” zegt de man, “ik geloof toch dat het gebeurt. Maar je moet je er niet druk om maken.”
“Hoeft dat niet?” vraagt Kitty.
“Nee hoor,” zegt de man. “Dat is bij de post ook zo. Een tijd is het druk en daarna weer niet. Want iedereen weet wat ‘ie moet doen.”
“Fijn!” zegt Kitty. “En veel plezier met Grietje!”
“Ik zal haar de groeten doen,” zegt de man.
Verderop zit een vrouw op de gang en Kitty gaat ernaast zitten.
“Woon je ook hier?” vraagt de vrouw.
“Nee, ik kom op bezoek,” zegt Kitty. “Bij oma, om met haar te zingen.”
“Wat leuk,” zegt de vrouw. “Mijn moeder was zangeres. Ze was heel vrouwelijk en had rood haar. Ze is zangeres.”
“Oh, een beroemde?” vraagt Kitty.
“Nou, ze stond op een groot podium. In Middelburg,” zegt de vrouw.
“Wat knap! Kun jij dat ook?” vraagt Kitty?
“Ik ging naar de Werkplaats van Kees Boeke, dus dat weet ik niet,” zegt de vrouw. “Mijn moeder hield het wat duister. Zou ze nog leven?”
“Nou, dan is ze honderdtwintig jaar,” zegt Kitty.
“Nee, dat kan niet,” zegt de vrouw.
“Wat leuk om even met je te praten,” zegt Kitty. “Dat wil ga ik weer eens doen!”
“Dat weet ik toch,” zegt de vrouw. “Ik zie je hier wel vaker.”