Welterusten

Kitty komt de slaapkamer van de vrouw binnen.
“Dag prinses!” roept Kitty.
De vrouw lacht. Als Kitty bij haar gaat staan gaat het bedalarm.
Kitty kijkt de vrouw geschrokken aan en zegt: “ik liep tegen de bel aan!”
“Dat mag je twee keer doen,” zegt de vrouw vriendelijk. Ze wijst naar het plafond. “Het is wit,” zegt ze.
“Het is knalwit,” zegt Kitty.
“Dat kun je wel zeggen,” zegt de vrouw.
Kitty wijst naar de kast van de vrouw. “Die schelp daar is ook helemaal wit,” zegt Kitty. “Hoe kom je aan die mooie schelp?”
De vrouw wijst naar haar neus. “Gekregen van,” zegt ze. “En dit is ook zo mooi,” zegt de vrouw en ze voelt aan haar dekbed.
“Welterusten, ik kom gauw weer bij je op bezoek,” zegt Kitty.
“O gelukkig maar,” zegt de vrouw.
Op de gang loopt een vrouw met aan elke arm een zuster. “Wie is daar?” roept de vrouw.
Kitty rent in slow-motion naar de vrouw toe. “Ik heb je gezocht!” zegt Kitty.
“Is het echt zo?” zegt de vrouw verbaasd.
“En ik heb je gevonden!” zegt Kitty.
“Is dat zo?” zegt de vrouw.
Kitty geeft de vrouw een voorzichtige knuffel.
“Ach deerntje,” zegt de vrouw.
“Welterusten dan,” zegt Kitty.
“Aju paraplu!” zegt de vrouw.
“Zó zeg ik dat,” fluistert ze tegen de zusters.