Wit

Kitty rolt twee ballen over de tafel naar de vrouw.
“Mooi,” zegt de vrouw.
“Ik heb ook twee ballen,” zegt de man naast Kitty, “maar dat is niet bijzonder.”
“Is er wat bijzonders gebeurd vandaag?” vraagt Kitty.
“Ik was boos,” zegt de man. “Ik lag vanochtend uren in een natte broek en ik had het zo koud. Toen werd ik boos op de zuster, en die kon er niks aan doen. Ze was alleen. Ze moet maar gaan staken, dan blijf ik wel een dag op bed.”
Kitty speelt een liedje voor de man tegen de boosheid.
“Dit zou vaker moeten gebeuren,” zegt de man na afloop. “Anders gebeurt er niks.”
Aan een andere tafel kijken de vrouwen naar de sneeuw.
“Waar komt dat ineens vandaan?” vraagt Kitty.
“Dat hebben wij gedaan,” zegt een vrouw. “Met kwasten.”
“Wat een klus,” zegt Kitty bewonderend.
“We hebben het allemaal samen gedaan,” zegt de vrouw.
Een andere vrouw schudt met haar hoofd.
“Is dat niet waar?” vraagt Kitty aan haar.
“Nee, zegt de vrouw. “Het komt uit de lucht. Het is uit een vliegtuig gevallen.”
“Ik heb nog nooit eerder gezien dat het zó wit was, sneeuw,” zegt een andere vrouw. “Zo wit is het anders nooit.”
Een vrouw kondigt aan dat ze naar de wc gaat en zegt iedereen gedag. Kitty geeft haar een dikke afscheidsknuffel.
“Ik ga alleen maar naar de wc,” zegt ze verbaasd.
“Ik ga je missen, kom maar gauw weer,” zegt Kitty.
“Het was leuk dat je er was,” zegt de vrouw en ze geeft Kitty een kus.