Zachte hand

De vrouw loopt naar Kitty met een grote schroef in haar hand.
“Wat een geluk,” zegt Kitty tegen de vrouw. “Die waren we kwijt!”
“Ja,” zegt de vrouw. Ze geeft Kitty de schroef en pakt haar hand. Ze loopt naar een tafeltje waarop een vaasje met bloemen staat.
“Voor jou,” zegt ze en overhandigt deze Kitty.
Met een andere vrouw zingt Kitty oude liedjes.
“Wat is dat leuk samen,” zegt de vrouw. De vrouw van de bloemen klapt. “Ik vind het zo mooi om samen te zingen,” zegt ze en glimlacht. “Beloof dat je weer eens bij me komt.”
“Dat doe ik graag,” zegt Kitty en geeft de vrouw een afscheidsknuffel.
Kitty bezoekt een vrouw op haar kamer.
“Wat mooi,” zegt ze, “dat kant aan je strik en aan je onderjurk. Mijn moeder leeft niet meer, dus draag ik geen onderjurk meer.”
Kitty aait de vrouw over haar wang.
“Is het nat?” vraagt de vrouw.
“Nee hoor,” zegt Kitty.
“Gelukkig,” zegt de vrouw. “Mijn moeder was zo’n bijzondere vrouw,” zegt ze en er rolt een traan over haar wang.
Kitty wrijft zacht over haar schouder.
“O,” zegt de vrouw, “heerlijk. Je had masseur moeten worden.”
“Maar dat ben ik ook,” zegt Kitty. “Let maar op!”
Kitty masseert het hoofd en de armen van de vrouw zachtjes.
“Wat ben je toch lief,” zegt ze. “Een zonnestraaltje.”
Onderweg naar de uitgang spreekt een vrouw Kitty aan.
“Ondanks alles zie ik hoe mooi het is wat je doet,” zegt de vrouw. “Jij bent hiervoor geboren!”