Zelf bedacht

Impressie van een bezoek van contactclown Kitty aan ouderen met dementie in een verpleeghuis.
Op de gang staat een man met een krant. Hij leest Kitty een stukje over een voetbalwedstrijd voor. Op de foto staan de spelers op een brug.
“Ze hebben allemaal een blauwe jas aan,” merkt Kitty op.
“Dat is mooi hè,” zegt de man.
“Gaan ze nou op de brug voetballen?” vraagt Kitty.
“Ik zei dat het niet kon,” zegt de man. “Daarom heb ik de ‘kniveltjes’ op de rand laten maken. En daarna de schimmel op het wegdek.”
“Wat knap!” zegt Kitty. “En dat bedenk je zelf?”
“Ik heb het helemaal zelf gedaan,” zegt de man.
“En wat doen we nu?” vraagt Kitty.
Hij kijkt Kitty aan. Dan schiet hij in de lach. “Wat ik ga doen weet ik niet, maar jij hebt een grote sigaar in je gezicht! Dat is voor een feestje.”
“Kom maar hoor,” zegt de vrouw in de woonkamer.
“Ja mag dat?” vraagt Kitty. “Het is hier zo stil.”
“Het is koffietijd,” zegt de vrouw. “Dan zetten we hier de tijd stop.”
“Wat handig,” zegt Kitty. “Dan heb je meer tijd voor koffie.”
“Ja, we doen alles langzaam,” zegt de vrouw.
“Dat is fijn,” zegt Kitty. “Ik wil hier ook wonen.”
“Dat kan,” zegt de vrouw. “Je kan een stoel huren.”
“Wat moet ik daarvoor betalen?” vraagt Kitty.
“Zestig cent,” zegt de vrouw.
“En vinden jullie dat goed?” vraagt Kitty aan de andere bewoners.
“Je moet het aan háár vragen,” zegt een andere vrouw. “Zij regelt hier alles.”
“Het is dus goed!” zegt Kitty.
“Hartstikke leuk,” zegt de vrouw.